Son yıllarda tıp biliminde pek çok gelişme söz konusu. Eski dönemlerde oranla artık pek çok sağlık sorunu çok kısa bir süre içerisinde teşhis ve tedavi edilebilmekte… Tüp bebek tedavisinde de son yıllarda oldukça gelişmeler yaşanıyor. Tüp bebek tedavisinde yeni yöntemler geliştirilerek ve uygulamalara dahil edilerek tedaviden elde edilen başarı oranlarını arttırılmakta… Ayrıca ilk yıllardaki uygulamaların tersine oldukça pratik bir şekilde ve kısa sürede acısız ve ağrısız uygulanmaktadır.

Anne ve baba adaylarında herhangi bir korunma yöntemine başvurulmadan ve bir yılı geçkin bir süre içinde bebek sahibi olunamıyorsa başvurulan bir tedavi yöntemi olarak bilinen tüp bebek tedavisinde hedef; yapılan araştırmalar ve çalışmalar neticesinde tüp bebek tedavisinde başarıyı arttıran yeni yöntemler geliştirmektir. Bu hedeften yola çıkarak tüp bebek tedavisinin uygulandığı ilk yıllardan günümüze kadar pek çok yeni yöntem ortaya çıkarıldı ve günümüzde uygulamaya yeni dahil edilen yöntemler vesilesi ile tüp bebek tedavisinin başarısızlıkla neticelenmesi önündeki pek çok faktör engellenmektedir. Tüp bebek tedavisi ile ilgili çalışmalar hala devam etmektedir.

Tüp bebek tedavisinde ilk denemede başarısız netice almak son derece doğaldır. Sonuçta vücudun gebelik durumuna alışması bir süreçtir. Ancak bu durumun dışındaki birtakım etkenlerden kaynaklı olarak tüp bebek tedavisinde başarısız sonuçlar alınması günümüzde uygulanan bazı yeni yöntemlerin ortaya çıkarılması için ışık tutmuştur.

Doğal yolla çocuk sahibi olamadığı nedeniyle endişeye kapılıp umut kaynağı olarak görüp başvurdukları tüp bebek tedavisinde de birtakım nedenlerden ötürü başarısız sonuçlarla karşılaşmak çiftleri oldukça üzmektedir. Tüp bebek tedavisinde amaç; gebeliğin gerçekleştirilmesi ve canlı doğumun sağlanmasıdır ki tedavinin başarı oranları da bu doğrultu da belirlenmektedir. Aksi durumlar yani başarısız neticeler tüp bebek tedavisinde de birtakım yeniliklerin gündeme gelmesini sağlamıştır.

Yapılan çalışmalar neticesinde ortaya çıkan ve günümüzde uygulamaya dahil edilen “tüp bebek tedavisinde başarıyı arttıran yeni yöntemler” hangileridir?

Histeroskopi ve histeroskopik endometrial hasarlama:

Rahim içine oldukça ince ve hassas bir kamera ile bakma işlemi olan histeroskopi ile teşhis yapılabilmekte ve içeride takip edilen lezyonlara müdahale edilebilmektedir. Histeroskopi işlemi esnasında endometriuma yapılan hafif basit zedeleme ardından aktive olan bazı maddeler ve faktörleri rahim içi dokusunun embriyoyu kabul etme yetisini arttırmaktadır. Böylelikle tüp bebek tedavisindeki embiryo transferi aşamasındaki başarıyı arttırmaktadır. Tekrarlayan tüp bebek denemelerinde başarısız olan, tekrarlayan erken dönem düşükleri olan veya rahim içinde şüpheli lezyon bulunan hastalara bu yöntem önerilmektedir.

Embriyoscope:

Anne rahminin ısı ve nem açısından doğal nitelikleri ile aynı performansı gösteren, vücut dışında kadın ve erkeğe ait üreme hücrelerinin döllemesiyle meydana gelen embriyoların transfer gününe kadar muhafaza edildiği ve embriyoları gelişim evrelerini takibini sağlayan cihaz embryoscope olarak adlandırılmaktadır. Embryoscope yöntemi ile gelişimini sağlıklı bir şekilde sürdüren ve rahme tutunabilecek nitelikler sergileyen embriyolar transfer edilerek, tüp bebek başarı oranı arttırılmaktadır.

Asisted Hatching (AHA):

Kadının yaşının 35’ten büyük, daha önceki tüp bebek tedavilerinde gebelik gerçekleşmemiş ve embriyo zarı kalın olanlarda uygulanan AHA yönteminde; embriyo zarı lazer yardımıyla inceltilir ve embriyo daha kolay bir şekilde dışarı çıkarak rahim duvarına tutunması sağlanarak embriyoların rahme tutunma oranlarını arttırılır.

Endometrial ko-kültür (Rahim içi doku kültürü):

Tekrarlayan tüp bebek başarısızlığı ve embriyo kalitesinin düşük  ya da yavaş olan hastalarda uygulana  rahim içi doku kültürü yani endometrial ko-kültür yöntemi; anne adayının rahminden alınan hücrelerin  laboratuar koşullarında yaşatılarak, gelişen embriyoların bu hücrelerden meydana getirilen kültür ortamlarında yaşaması esasına dayalıdır.

Blastokist kültürü:

Embriyoların transfer işleminde önce embriyonun canlılık süresinin uzatılmasını adına uygulanan bir yöntemdir.

Salfenjektomi:

Salfenjektomi yöntemi; dış gebelik, kronik boru iltihabı, dölyatağı borularında kistleşme veya fallop borusu ile ilgili başka bir problem varlığında tüp bebek tedavisinin olumsuz yönde etkilenmemesi adına laparoskopi ile birlikte uygulanmaktadır.

Preimplantasyon Genetik Tanı:

Embriyoların transfer işleminde önce kromozom anomalilerinin incelenmesi açısından yararlanılan bir yöntemdir.

Gebelik aşısı:

Tüp bebek tedavisinin son aşamasından yani embriyo transferinden 1 gün önce ya da aynı gün embriyonun tutunma oranını arttırmak adına rahim içi zarını uyarılması için gebelik aşısı enjekte edilmektedir.

Doğal siklüs ve mini IVF:

Doğal sikluste tüp bebek tedavisi, over rezervleri kısıtlı olan, geçmiş tedavi öykülerinde üçten fazla oosit sağlanamamış durumlarda uygulanmaktadır.

Mini IVF yöntemi de tekrarlayan tüp bebek başarısızlığı yaşamış, yumurtlama kapasitesi az, yumurta kalitesi düşük olan kişilerde uygulanmaktadır.

 Tüp bebek tedavilerinde günümüzde uygulanan yeni yöntemler:

• Yapay rahim yöntemleri(Co-Culture: Ko Kültür)
• Yumurta ve embriyo dondurma yöntemleri
• Embriyo zarının inceltilmesi
• Tüp bebek tedavilerinde IMSI yöntemi
• Tüp bebek tedavisinin başarı oranlarını arttırmak adına akupunktur yöntemleri
• Preimplantasyon genetik tanı yöntemleri (PGD)
• Metabolomics yöntemi ile kaliteli embriyo tercihi
• PGD ve CGH ile genetik tanı uygulamaları