Koca 8 yıl geçmişti evliliğimizde ve daha ilk günden itibaren çocuk isteyen kocama karşı son derece mahçup kalan ben… Evliliğimizin ilk gününden  itibaren hep çocuk diye yandık tutuştuk. Tüm yaşıt akrabalar, yakın arkadaşlar evlendi ve sırayla çocuklarını kucaklarına aldılar ama biz… Biz hep her ay tekrar tekrar yıkıldık. Her ay yaşanan büyük beklenti, adet kanaması ile son buldu. Bir daha bir daha bir daha, artık tükenmiştik…

Evlenmeden önce iyi bir işim vardı ama bebek hayali ile hemen işten de ayrılmıştım. Sanki hemen olacak diye kural var ya… Neye üzüleceğimi gerçekten şaşırmıştım. Kocamın hevesinin kırıldığına mı, çevrenin türlü tuhaf sorularına mı, kendi yoksunluğuma mı… Sinirli, çekilmez ve de zamanla kaba biri oluvermiştim. Hepsinin nedeni de işlemeyen biyolojik saatti.

Baktık zaman aldı başını gidiyor, artık kendi başımıza debelenmekten vazgeçtik ve araştırma yapmaya başladık. Sonunda karşımıza bir tüp bebek merkezi çıktı.  Ne de olsa okuduğum bir sürü hikaye vardı. Elbet bu sefer umutlanabilirdim. Ama ya tüp bebek süreci nasıl olacaktı, ne kadar acı verecekti ya bu da olmazsa yine boş kollarla kalırsak korkusu beni yedi bitirdi.

Hep derim, her zaman doktor çok önemli. İsterseniz on yıldızlı bir hastaneye gidin, en fazla parayı ödeyin, eğer doktorunuz insan değilse o iş biter. Bizim için tüp bebek konusunun hassasiyeti zaten ortadaydı, o zaman doktor özel olmalıydı. Yaklaşımı, bilgisi, deneyimi ve hatta ekibi ile ön plana çıkmalı, hasta sıfatı altında zaten zorlanacak olan bizleri rahatlatmalıydı. Çok hassas bir konuda, daha konuşurken bile rahatsız olurken, ya o yaşanacak işlemler…İşte biz de tüm bu konularda bizi rahatlatacak böyle bir doktor aradık ve bulduk. İnanın biz şanslıydık, ne hikayeler dönüyor piyasa denen ortamda! O yüzden bu tüp bebek hikayesini yazmak istedim. Yanlış ellere düşülmesin diye…

Tüp Bebek İşlemleri Başlıyor

Muayene ile başlayan tüp bebek süreci, bir sürü tahlil ile devam etti. Sonra ultrason ile neredeyse ayrılmaz ikili olduk! Hayat sadece muayenehane ve ev arasında devam ediyordu. kendimi hiç de iyi hissetmiyordum. Ama başka çare var mıydı? Sırada hormon ilaçları vardı. İğneler, spreyler derken yola çıkmıştık bile. Ama hala eşim de ben de huzursuzduk. Ya arada bir aşamada başarısızlık olursa?

Bu arada sinirlerim o kadar harap olmuştu ki, çevreme de zarar vermeye başlamıştım. Bana destek olmak isteyen herkese bana acıyor muamelesi yapıyordum. Bağırma çağırma ile tam bir stres topuna dönmüştüm. İşte bu aslında kendime ve tüp bebek sürecine çok zarar veriyormuş bunu bilemedim…

Yumurtalar Toplanıyor!

Sonunda günlerce süren ultrason muayeneleri tamamlanmış, çatlatma iğnemi de verilen saatte yaptırmıştım. Artık yumurtalar toplanacaktı. Bu aşamada çok fazla yorum okumuştum. Her türlü tetiklemeye rağmen yumurtalıklar verimli sayıda yumurta çıkartmayabilirdi. Aldı mı beni yine stres!

Yumurta toplama işlemi genel anestezi altında yapıldı. Hiçbir şey hissetmedim. Uyandığımda benden 14 yumurta alındığını söylediler. Eh sevindim tabii… Eşim de spermlerini verdi. Çok komik bundan sonrası labaratuvar ortamına kalmıştı. Dualarla hastaneden ayrıldık ama heyecan iyice artmıştı tabii…Birkaç gün sonra arayan embriyolog hanım bize müjdeli haberi verdi. Embriyo transferi işlemine çağrıldım.

Embriyo Transferi Sonrası Bekleme

Tam 12 gün bekledik. O 12 gün bana bir ömür gibi geldi. Eşim de stresten saç kıran tedavisi görmek zorunda kaldı. Tuvalete gitmeye korkuyordum. En ufak bir akıntı hissinde ağlamaya başlıyordum. Kimseleri yanımda istemiyordum, inanın çok zordu çok…

Tam 12 gün sonra kanda yapılan tahlille, Allah’ım yıllarca beklediğimiz haberi aldık! Hamileydim, 2 gün sonra yeniden tahlil yapıldı ve sonuç yine pozitif! Çok ağladım çok… Sinirlerim alt üst, yaşadıklarım roman gibiydi. Eşim de hırpalanmıştı yıllarca ama dışarı atamamıştı. Saatlerce ağladık ağladık ve dua ettik. Allah her isteyene nasip etsin diye…

Ama öncelikle doğru doktoru bulun. Herkese inanmayın, iş ticarete düşmüş… Çok hikayeler dinledim hastane odalarında. Ali Osman Koyuncuoğlu bizim için çok özel bir şans oldu. Onu bulduğumuz için çok şanslıyız.

Teşekkürler Ali Osman bey…